Ζέστη, ζέστη, ζέστη


Ζέστη, ζέστη, ζέστη (Ανεκπλήρωτος έρωτας)

Ζέστη, ζέστη, ζέστη
Λαδοκούλουρο με μέλι
Σκάει ο τζίτζικας στο κλαδί
Μα εσύ προκύπτει να' σαι 'κει

Που είναι ο υποχθόνιος
καιρός ο καταχθόνιος
όλα ησυχάζουν στη σκιά
σα να μην υπήρχαν πουθενά

Ακόμη και τα λόγια
ψέμα να μοιάζουν τώρα
πατήματα στην άμμο
ακόμα εσένα ψάχνω

Λόγια μεγάλα και ωραία
που τα 'παμε συ και γω παρέα
τώρα σιγή, φωτιά στο σώμα
στο νου αέρας και ζηλοφθόνια

Αυγή δροσάτη θε να χαράξει
το νου στις σκέψεις ν' αναταράξει
Αέρας απ' το παραθύρι
όνειρα παίρνει, σκέψεις αφήνει

Φεύγεις εσύ φεύγω εγώ
κι οι δυο μας στο φευγιό
ο δρόμος μας είναι γραφτός
όλο να γίνεται μονός

Ξάφνου διπλός γίνεται αυτός
όμως στην πόρτα σου γράφει ο καιρός
οι δυο μας πάντα γελαστά
και κατευόδιο το έχε γειά!

Δημοφιλείς αναρτήσεις